Tek başıma olsam

2001 yılının ocak ayında, öğretmenlik yaptığım Mezra'dan alınıp İlçe Milli Müdürlüğü'nde vekaleten görevlendirildim. Görevi istemediğim halde dönemin Mülki Amiri zorla başlattı göreve.
Benimle beraber, aynı Mezra'da görev yapan arkadaşımı da Şube Müdürlüğünde görevlendirdi. Arkadaşım kısa sürede istifa edip Mezra'ya geri döndü. Ben de çeşitli defalar istifa etmeme rağmen göreve devam ettirildim. Müdürlükte görev yapmak ateşten gömlekti. Benden önceki Müdür Bey saldırıya uğramış, ölümden dönmüştü. Ve hiç kimse Müdür Bey'e sahip çıkmamıştı.Çıkamamıştı!
Suçu neydi müdür Bey'in? Suçu; Aşiret Reisi ile dönemin Mülki Amiri'nin yasa dışı çıkar ilişkilerine engel olmak.
Haksız kazançlarını engellemek.
Benim en büyük handikapım milliyetçi olmamdı. Her an tehlike hazırdı.Ben;
-Türk Milli Eğitimi'nin amaçları doğrultusunda hareket edin. Dedikçe terör örgütü ve sempatizanları diş bilediler.
Fırsat kollamaya başladılar. Mülki Amir gibi korumam olmadığından silahsız gezemez oldum. Tehditlerin ardı arkası kesilmiyordu. Ne görevden alınıyodum ne de sahip çıkılıyordum. Saldım çayıra Mevla'm kayıra.
Ve sonunda bekledikleri fırsat Mülki Amir'in çabasıyla eline geçti terör örgütünün. (Aile reisi ve Devlet yazımda ayrıntılı açıklama mevcuttur. )
Şimdi; Ailece çektikçe maddi ve manevi eziyet, milliyetçiliğimden utanıyorum. Vatanımı, milletimi, bayrağımı sevmekle acaba suç mu işledim ? Beni en çok kahredende milliyetçilik adına mangalda kül bırakmayanların ilgisizliği.
Başbakan'ımız kızıyor kredi kartı mağduru denmesine. Ancak ben kredi kartından ziyade terör örgütü mağduruyum. Bu mağduriyetimde devletim adına yaptığım, yapmak zorunda bırakıldığım denetim yüzünden. Bu nedenle benim durumum ilgilendirmeli Başbakan'ımızı.
Dertli'nin dediği gibi; Eğer tek başıma olsaydım terör örgütünün tehditleri vız gelir tırıs giderdi. Ancak ailesi insanın belini büküyor. Öyle değil mi Ahmet Kaymakam? Öyle değil mi?
Artık ümidimi kestim milliyetçi kardeşlerimden.Sığınıyorum ailece yeni ailem Milliyet Blog'a. Lütfen sahip çıkın bize. Utanmak istemiyorum, milliyetçiliğimden. Utanmak istemiyorum, vatanımı, milletimi, bayrağımı sevmekten.