Tek suçu ''Sevmekti ' Merhumun !..

Kuruyan çatlak dudakların suyu özlediği gibi...

Kimsesizlikten bunalmış şarkılarımın bekleyen notaları gibi...

Ya da yaşanmamamış bir mevsimin dördüncü ayı bekleyişi...

Dört duvar arası hayallerin sahibini arayışı gibi...

Lacivertlerin ördüğü gecelerde seni bekliyordum !..

En son ne zaman mutluluk yakaladım ?..

En son ne zaman gülümsedim yaşama ?..

Geçen ay, dün, az önce ?.. Peki ne zamandı ?..

Saatler zamanı ''Sen...Sen...'' diye geçerken...

Hem gündüzler...Hem de kara geceler nasıl geçer ?..

Zamanın bu kadar -işkence örgütü- olduğunu ...

Gecelerin bu kadar bin yıl uzadığını...

Uykuların, ne denli gereksiz bir gıda olduğunu bilmezdim !..

Seni tanımadan önce !..Seni yitirdikten sonra !..

''Artık demir almak günü gelmişse zamandan ,

Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan''

Diyor ya şair, kocamış yufka yüreğiyle...

Bil ki artık bu yürek- teklemeye- başladı ...

Mitral darlığından, damar tıkanıklığından, kalp yetmezliğinden değil !..

Damarlarımda akan kırmızılıkların alyuvarları tükenmiş sensizlikten...

Nasıl bilirdiniz ''Merhumu '' diye sorarlarsa...

Tek suçu ''Beni sevmekti !..''dersin kalabalıklarda !..