- Kategori
- Şiir
Teninde Lizbon olmuşum
KARŞI
Karşıdaki eylemsizlik alanında
Bir sessiz derinlik duruyor
Uykumdaki her kilisede
Sevişmek, ona ölmememi öğretiyor
Çığlıkların yamacında hedef uzamaktır
Kendinden mekanlara
Yaşamın insana orada beni geç
Dedirttiğinde, sözün olmasa
Nasıl hayat sayacaksın varlığını
Bedenden düşürülmüş tinin yoksunluğunda
Geleceksiz zamanlar uyumundan
Manzaralar tutturup göz yerlerine, karşılanmasan
Nasıl durum sayacaksın algıladığını
Sinir yerlerinde im tanrıçaları
Teninde Lizbon olmuşum
Ali MERCİMEK