Teşekkürler Milliyet, Atatürk albümü için...

Gözleri çelik mavisi...

Bu albüm elime geçtiği an Milliyet'in farkını ve ayrıcalığını bir kez daha anlamış oldum dostlarım.

Hiçbir kaynakta kolay kolay rastlanamayacak kalitede ve baskı standartı resimleri içeriği ile son derece muhteşem bir çalışma olduğunu idda ediyorum şu an elimde bulunan albümün.

Siyasi ve ordu icraatlarının en başından itibaren başlayan kronolojik görüntüleri kendi ideleri ve hatta el yazıları ile sunulmuş okuyucuya.

Doğrusunu isterseniz kupon biriktirirken vasat birkaç fotoğraf ummuştum.

Hiç bu kadar muhteşem bir çalışma ile karşılaşacağım aklıma gelmemişti.

Hele şu cümlelerine vuruldum güzel idolün, sizler ile paylaşmak istiyorum çünkü onunla bütünleştiğimi hissettim bu realiteleri ile:

"Çocukluğumdan beri, ne ana, ne kız kardeş ne de ahbapla beraber bulunmaktan hoşlanırdım. Ben yalnız ve müstakil bulunmayı daima tercih etmiş ve sürekli olarak öyle yaşamışımdır.

Tuhaf bir halim daha var; ne ana ne kardeş, ne de en yakın arkadaşının, kendi zihniyet ve telakkilerine göre, bana şu ya da bu nasihatte bulunmalarına tahammülüm yoktu. Çünkü bu vaziyet karşısında, ya itaat ya da nasihatleri hiçe saymak vardı.

Bence ikisi de doğru değildi. 20-25 yaş farkı olan annemizin, ihtarlarına itaat, maziye ricat, geçmişe dönme değil midir?

İsyan etmek ise faziletine, yüksek kadınlığına inandığım, annemin kalbini kırmak alt üst olmak değil midir?"

Doğrudur Atam doğrudur; sen ne büyük insansın...

Rumeli kökenli bir vatandaş olarak bu düşünceleri ben de hep savunmuşum ve uygulamışımdır.

Anacığım alt katındaki dairesini üç ay boş tutmuştu oraya taşınmam için, yaşadığım onca stres ve dayanılmaz koşullara rağmen oraya geçmek gibi bir zafiyette bulunmadım.

Mümkünse bu kampanya yinelensin ve alamayanlar bu albümü edinsinler.

Teşekkürler Milliyet bir kez daha beni mahçup etmediğin için.

Sevgiler bu eserde emeği geçen tüm çalışanlara...

NİLGÜN ÇAKICI/ BURSA