Teselli istemiyorum, birlikte ağlayalım!

Teselli istemiyorum, birlikte ağlayalım. Utanmadan üstelik, hiç sıkılmadan. Hüngür hüngür ağlayalım sen ve ben, ikimiz. Belki de konuşmadan, sessiz sessiz.

Bardaktan boşanırcasına aksın gözyaşlarımız. Önceden belirleyelim yeri ve zamanı. Sen nereye dersen oraya gelirim. Yargılamadan; sorgulamadan; suçlamadan; suçlanmadan: Sadece ağlamak olsun amacımız.

Ömrümüzde bir gün birlikte ağlayalım. En azından bunu başaralım. Adam akıllı olsun ama; öyle iki üç dakika falan değil; saatlerce ağlayalım. Ne varsa; içinden geçenlerin hepsini anlat. Umarsızca; tarafsızca; kuralsızca; arsızca…

Konuşmak istemiyorsan susabilirsin, zorlamam seni. O halde ben de susarım, emin olabilirsin. Ben hüngür hüngür ağlayacağım, ama sana karışmam; sen sessizce de ağlayabilirsin.

O günden sonra ne ben seni göreyim, ne de sen beni gör; ne ben seni arayayım, ne de sen beni ara. Sen yoluna git, ben yoluma: Yeni ayrılıklara yelken açalım kısaca. Ama birlikte ağladığımız günü, yeri ve saati sakın unutma. Çünkü ben her yıl, aynı gün, aynı saatte, aynı yerde olacağım.

Hani olur da gelirsen, yine birlikte ağlarız; ama gelmezsen, bil ki ben o gün, o saatte, o yerde, sessizce ağlıyor olacağım. Çaresiz ve tek başına!

(((Osman Genç)))