Tevatür

Görkemli bir berraklıktır
Ulaşmak gerek denilen ulaşmak istediğimiz.
Dimdik güneş alınlı
Bir ufak adam
Güneşi biriktiriyorsa gözlerinde;
Vitamin olsun diyedir
Hastalıklı bünyelere.

Ya kederli bir akşamın ölümcül karanlığına
Sıkılı bir yumruktur
İnatla büyüttüğümüz;
Ya da;
An be an
Tomruk tomruk
Uçurumlarımızdan haykıran
Yiten bir ormanın öfkesidir.

Hrecai kuşlar, sürüngenler
Ağaçlar, açlar
Toklar ve aşıklar bilimum;
Makadam taşlarıysa resimlerimizin,
Alanların en gergin saatinde
En cesurca ve en ermin anlamıyla
Boy veriyorsa çıvgın çıvgın
Bu tevatür de neyin nesi?

Biz çoktan diktik ağacımızı
Köku bitek ve gönençli.
Kuşumuzu da uçuralı çok oldu.
Maviye aşk kanatlı.

Onlar ki;
İki hecelik sevgiyi kopardılar dalından
Sundular geceye
Ve çekip gittiler
Ve en rezil riyakarlıklarını gizleyerek.
Oysa biz yaşıyoruz
Azınlık ve kalabalık
Çokça günler, aylar ve yıllarca
Ve hep öylece
Aşkların en harlısının
Gözlerinden öperek...