- Kategori
- Çalışma Yaşamı
Toplam Kalite Yönetimi ve Eğitim

M ipçioğlu
Bu hafta köşemizin müsaade ettiği ölçüde eğitimde toplam kalite yönetimi konusunda bir girizgahda bulunacağım.
Nedir batılıların Total Quality Management dedikleri ve bizim toplam kalite yönetimi olarak çevirdiğimiz bolero.
Bir tanım yapmak gerekirse toplam kalite yönetimi için bir işyerinde hedeflenen sonucun yapılan işin, ya da üretilen ürünün kalitesinin sistematik bir yaklaşım ile tüm çalışanların katkıları ile artırılmasıdır diyebiliriz...
Kısacası iş, ürün ya da hizmet kalitesinin ortak çabanın sonucunda artması demektir.
Bu yöntemde çalışanların tümü kalitenin artmasına katkıda bulunmaktadır.
Toplam kalite yönteminin tarihi Henry Ford’a kadar uzanmaktadır. Ford 1926 yılında kaleme aldığı My Life and Work adlı eserinde bu yöntemi tanıtmıştır.
Otuzlu yıllarda Amerikalılar tarafından rağbet görmeyen bu yöntem ellilerde Japonların kullanması ile Dünyanın ilgisini çekmiştir.
O yıllarda kalitesizliği ile tanınan Japon ürünleri bu yöntem sayesinde kısa sürede dünya pazarlarını el geçirmeye başlamıştır.
Bu başarının altında Japonların toplam kalite yönetimi ile kaliteyi tüm iş birimlerine yayarak her konuda çalışanlarını bu konuda eğitip bilinç kazandırmaları gerçeği yatmaktadır.
Toplam kalite yönetimi her işletme için rutin uygulamalar içermez.
Her işletmenin gelişim için değişim gerekçeleri farklılık arz ettiğinden toplam kalite yönetiminin kapsamı, uygulanacak yöntemler ve ayrılacak kaynaklar da farklılık göstermektedir.
Bosh’un reklamlarında kullandığı söz toplam kalite yönetiminde can alıcı noktaya işaret etmektedir.
‘Müşterilerimin güvenini kaybetmektense para kaybetmeyi tercih ederim’
Yani ürün kalitesinde temel hedef müşteri memnuniyetidir.
Müşteri memnuniyeti toplam kalite yönetiminde sonucu ifade eder.
Bunun için de iyi tanımlanmış süreç ve süreç ilişkilerinde 4 temel unsur vardır ve bu unsurlar birbirleri ile sürekli bir ilişki halindedirler…
Nedir bunlar?
İnsan, süreç, sürdürümcü ve yenilik ve gelişim…
Toplam kalite yönetimi işyerinde ya da yaygın kullanımıyla kurum içinde sadece bir kümenin alt sistemlerini değil, sistemin tamamını yönetme kaygısını taşır.
Bu alt sistemlerin fonksiyonelliği elbette yek diğerine önem arz etme açısından öncelik taşır. Ancak bu öncelik bir diğerini ihmal etme ya da daha az değer verme anlamına gelmez.
Eğitimde Toplam Kalite Yönetimine gelince, bu konuda genel geçer bir tanım yapmak gerekirse, eğitimin temel amacı olan bireylerde olumlu davranış değişikliğini ortaya çıkarma ve hedeflenen bu davranış değişimini uygun yöntemlerle belirli bir süreç yönlendirme sistemi diyebiliriz.
Eğitimde toplam kalite yönteminde başarıya ulaşabilmek için evvelemirde eğitimde kaliteden kasıt ve amaç ne olduğunun saptanması gerekir.
Bu anlamda eğitimde kalite koşullara uygunluk demektir.
Eğitimde kalite, müşteri tanımına en uygun bireyler olan hizmet alan yani öğrencilerin, yani eğitilenlerin ihtiyaçlarının en uygun ve verimli koşullarda sağlanması demektir.
Yine eğitimde kalite, hizmet verenlerin eğitimlerinin uygun şartlarda sağlanması demektir.
Yani eğitim ortamının, yani öğrenme-öğretme süreçlerinde bilgi iletme işleminin oluştuğu ve öğrencinin konuyla etkileşimde bulunduğu personel, araç-gereç, tesis ve organizasyon öğelerinden oluşan çevrenin; ihtiyaçları karşılayacak şekilde düzenlenmesi demektir.
Eğitimde kalite, ölçülebilir sonuçlara ulaşmak için amaçlara uygunluktur.
Eğitimde toplam kalite ise Öğrencinin, Öğretmenin, Yöneticinin çevrenin , velilerin işverenlerin tatminidir
Öğrenci ve veli memnuniyeti toplam olarak çevrenin ailenin eğitmenin, yöneticilerin ve öğrencilerin hedefe ulaşacak davranış için doğru yöntemlerle doğru zamanda sürecin içinde ortak hareket etmesi demektir.
Sonuç olarak eğitimde toplam kalite yönetimi çevre ile iletişim ve karşılıklı münasebet halinde , çevrenin ihtiyaçlarını ve aynı zamanda öğrenme ortamını etkileyen unsurları göz önünde bulunduran ve izleyen, öğretmenler, öğrenciler, veliler ve personel arasında denge sağlamış, demokratik, hoşgörülü, anlayışlı, geniş görüş açısına sahip, eldeki kaynakları rasyonel kullanan bir yönetim felsefesidir.