Toplu taşıma ya da toplu trans

Evet toplu transtan bahsedeceğim. Hepimiz toplu taşıma araçlarını kullanıp istediğimiz veya istenilen yere gitme zorunluluğu yaşıyoruz. Zorunluluk mu demeyin bu sıcakta artık el kaldırmak bile istek dışı yapılıyor biliyorum. Yaptığımız zorunlu seyahatte yaşadığımız ilginç sınırsız öyküler çıkabiliyor.

Bunlardan biri ise başkasının hayatına girilen gözlemden oluşan ağız açıldıktan sonra tamamen onun hayatını yaşadığımız bir öykü. Hiç gördünüz bilmiyorum, toplu taşıma araçlarını ne zaman kullansam, araç dışını değil araç içini gözlemlerim. Bilmiyorum bunu isteyerekimi yapıyorum ama yapıyorum. Bu izleme sonucu bu yargıya vardım. İnsanlar kendi hayatlarını bir kenara bırakıp diğerini seyrederken sanki trans havası esiyor. Kendini kaybetmiş bir şekilde ağzı açık bakışlar değişik, eğer yanında bir arkadaşı yoksa tamamen kendini kaybetmiş şekilde tek bir insanı seyrediyor. Bunun sebebini bilmiyorum, derler insan insansız yaşayamaz diye, bu olsa gerek herhalde. Kendi yaşam biçimimizden çıkıp başkasını seyrederken hayal kurmak olsa gerek. Bu kurulan hayal de hayal gücümüzü arttırdığı gibi birazda keyif veriyor sanırım.

Ben genelde en büyük insan şoförleri seyretmeyi tercih ediyorum. Onları çok seviyorum elimde değil. :)