Toplumsal analiz

Hepimiz günden güne sansürleniyoruz, engelleniyoruz, istediğimiz gibi değil istedikleri gibi oluyoruz. Herkesin ahlak bekçiliğine soyunduğu şu günlerde sansürlerden neredeyse hepimiz nasibimizi alıyoruz. 

Bundan bir kaç ay önce Taksim'de İ.E.T.T. otobüsünde sarılan bir çift, şoförün; "burası sex otobüsü değil!" uyarısıyla karşılaştı. Adam kendisini ahlak bekçisi olarak tanıtıp, bu tepkisini "Toplumsal normlara" uymadığı gerekçesiyle yaptığını gösterdi. Bu arkadaşlarımız sansürlendiler; artık dışarda birbirlerine sarılamıyacaklar, belki el ele tutuşurken bile çekineceklerdir. 

Bundan bir kaç gün önce Beşiktaş'lı voleybolcu Nurcan'da sansürlendi. Şort giydiği için uyarılan sporcu üstüne bir de dayak yedi. Dayak atan adama sadece otobüstekiler değil, Nurcan'ın gittiği karakoldakiler de destek oldu ki darp raporu bile vermediler ve yine bu olayın sebebi de "toplumsal normlar" gereği olarak açıklanmak istendi. Sonuç olarak genç sporcu sansürlendi, bundan sonra dışarıya şortla, hatta diz boyundaki etekle bile çekinerek çıkacaktır. 

Hadi bu olayları yapanlar cahil dediniz: Peki TRT'ye ne demeli ? koskoca "Tosun Paşa"nın hamam sahnesi sansürlendi! Kavga sahnesi sansürlendi! Film indi 55 dakikaya. Bu sansürlerin sebebi tabi yine aynıydı ; "Toplumsal normlar" 

Peki bu normlar nedir? 

İnsan oğlunun en mühim eksikliği şüphesiz ki şu noktadadır; kendi bildiğini tek doğru sanıp, başkasını çiğnemesidir. Bu insanlar sarılmayı, şort giymeyi, hamamda gözüken kol ve bacakları yanlış sanıyorlar ve bunu yanlış sanmalarını dünyanın en doğru şeyi sanıyorlar. Biz ne kadar "demokratik" olduğumuzu iddaa edersek edelim; başkasına saygı göstermeyi öğrenemediysek sadece konuşmuş oluruz. 

Olayların bir ilginç yanına daha gelmek istiyorum; otobüste o çifti indiren şoför, Nurcan'ı döven o adam; Hilal Cebeci twitter'da soyununca ilk bakan insanlardan değil midir? Yoldan geçen bir kadına "öküzün trene baktığı gibi" bakmaz mı? 

İşin temelinde şu gerçek yatmaktadır; bu insanlar gençlik yaşamamışlardır. Yaşamadıkları gençlikten dolayı yaşayan gençliğe de engel olmak istemektedirler. Meselenin özü de aslı da budur. Hiç kız arkadaşları olmamıştır, bir bayanla nasıl konuşulur bilmezler.İşte bu yüzden bayanla değil onun kalçasıyla ilgilenirler fakat kendileriyle öyle bir çelişirler ki; akıl mantık almaz eylemler gerçekleştirirler. 

Yazımı klasikleşen şu sözle bitirmek istiyorum. 

"Eğitim Şart!" 

Saygılarımla; 

Ender Yılmaz