Trabzon hatıram

Gittiğim yere en az iki kere gitmiş olmama rağmen Hopa'dan Antakya'ya en yoğun seyahat ettiğim 1988 yılının Temmuz - Kasım dönemini yazmakta olduğumu ilginize sunarak devam ediyorum.

Geceyi Ofta konakladıktan sonra ertesi gün mola verdik ve denize girmek için Of'la Trabzon arasındaki sahile gittiğimizde çamlığın denizle birleştiği plajı ilk defa gördüm, o zamana kadar gördüğüm bütün plajlar çıplaktı.

İkinci geceyi de Of'ta geçirdikten sonra Tarbzon'a geçtik, ha Tirabzon ha İstanbul.

Ülkemizde Karadeniz dendiğinde ortak bir lehçe ve Laz kültürünün hakim olduğu zannedilir oysa yerel lehçenin Hopa'da başlayıp Of'ta bittiğini gördük, Trabzon kitabi Türkçeyi konuşan bir şehir ve Boztepe'side Çamlıcayı andıran bir tepe aradaki fark Boztepe'den Karadenizin karanlığı, Çamlıca'dan Boğazın ışıltısı izlenebilmektedir ve balığa doymuş Trabzon'un Boztepe'de saç tava ikramı bana çok enteresan gelmişti.

Trabzon'da aklımda kalan Boztepe, Sümene manastırı ve o tarihte Maçka'daki heyelanda göçük altında kalan köydü.

Sümene manastırı o zamanlar yeni restore edilmeye başlanmıştı ve o yüksekliğe öyle bir manastırın yapılmasına dair bir çok rivayet anlatılıyordu; güvenlik için doğal haberleşme için karadenizi gözetlemek için ancak işin özeti manastır çok enteresan bir noktaya yapılmış.

Trabzonla birlikte lehçeyle birlikte sosyal tarzında değişmekte olduğunu izlemeye başladık, Tarbzon'dan gündüz Giresun ve Ordu da gece mola vermeden akşam Samsun'a ulaştık...