Trabzonspor'un Unutulmaz Taraftarı...

Karadenizin şirin bir ilçesi olan Of'ta, Ağustos ayının ilk haftasında "Kültür ve Sanat Festivali yapılır. Birçok insanın tanışmasıda böyle bir yaz ayının kavurucu sıcağında olmuştu benim gibi Kazım Koyuncu'yla.
Of'ta sıcak bir yaz akşamı Kazım'ın şarkıları bizi karşılamıştı, "ben seni sevduğumi dünyalara bildurdum" , hep bir ağızdan söylüyorduk sevgili Kazım'ın şarkılarını Çalan Tulum'un çoşkulu sesiyle ve şarkı sözlerinin verdiği o muhteşem tatla adeta kendimizden geçmiştik.
Kazım'ı ilk orada canlı performansıyla görme şansım oldu. Daha sonraları ise İstanbul'da birçok konserine gittim. Ve denizin çoçuğu ansızın aramızdan ayrıldı. Kanser illeti bulaşmıştı o kıpır kıpır konuşurken bile horon oynayan bedenine. Ve yıllar geçti Kazım biz seni hala ilk günkü heyecanımızla dinliyor ve senin şarkılarını söylüyoruz. Bir mektup yazmış Yavuz Saltık abimiz sana bize oraları anlatasın diye....

Bu mektubuda kolayına gelup atlayarak okuma Kazım..!



Merhaba Kazım,

Nasıl geçiyor günlerin orada?

Sen sevmezsin heyecansız yaşamı. Her şey düzenlidir şimdi oralarda. Karmaşa yok, trafik yok, sıkıntı yok.

İstiklal Caddesi var mı orada da? Mis Sokak’ta kaçak çay veren garsona kızdığın gibi “Rize Çayı” getirin bana diyor musun oradaki hizmet eden meleklere de? Yeşil parkanı giyip yağmurlu günde taksinin ön koltuğuna otururken taksici seni tanımasın diye dua ediyor musun hala?

Hamsi pişiriyor musun orada? Pişirirken de “Ben seni sevduğumi dünyalara bildurdum” türküsünü söylüyor musun? Sahi Kazım Cennette hamsi var mı gerçekten? Hamsi olmadan Cennet bile çekilmez değil mi?

Güzelliğini Hopa dağlarından almış sesinle “ Dido”yu söylüyor musun? Manu Chao’nun konser vermesi için orada da uğraşıyor musun? Hala St.Pauli gelip gelince seviniyor musun?

Pazar günleri Trabzonspor’un maçlarını radyodan mı dinliyorsun hala? Spikerin mikrofonlarımız Avni Aker’de diyene kadar sıkıntıdan patlıyor musun? Aytekin’in verdiği bordo-mavi çubuklu (reklamsız) formanı mı giyiyorsun hep? Yenildiğimizde ağlıyor musun hala?

Kazım bir kemençe veya bir tulum çalan bulabildin mi horon oynayanlar var mı orada?

Yalnız mısın yoksa?

Kalabalık mı yine Trabzonspor tribünleri?

Dozer Cemil’de orda mı?

Birini daha soracağım sana Kazım;

1996 yılında 12 yaşındayken şampiyonluğu kaçırdığımız için kendini incir ağacına asan şehidimiz Mehmet Dalman’ı gördün mü? Mutlaka cennette karşılaşmışsındır. Ne yapıyor Memedim? İyi mi? Büyümüş mü Kazım? O Trabzon şivesi ile yanına gelip sana o soruyu sordu mu? Ona acı haberi verdin mi Kazım?

"Memedim 22 yıl oldu ve Trabzonspor hala şampiyon olamadı" dedin mi ona? Söylemeseydin keşke. Dayanamaz Memedin yüreği. Bir kez daha yıkılmasın o küçük dünyası.

Sarıldın mı ona sıkıca? Daha çok küçük o Kazım.. Sıkı sarıl ona.Hiç bırakma. Kimsesi yok orda Memedin. Onu ilk kez Trabzonspor maçına getiren babasını çok özlemiştir şimdi. Babalar gününde sarıldın mı ona? Sana hediye almak isterdi ama parası yoktur ki orada Memedin. Olsaydı eğer bil ki son kuruşuna kadar paraya kıyıp sana bir Trabzonspor kaşkolu alırdı. En güzel bordo-mavi duyguyla örülmüş.

Orada da havalar Karadeniz dağlarındaki gibi soğuk ve sert oluyormudur acaba? Havalar soğuyunca sıkı sarıl ona Kazım. Senin yanında götürdüğün bordo-mavi çubuklu formayı ona ver. Daha çok küçük o, üşümesin Memedim. Sen de bilirsin o forma çok sıcak tutar adamı; Hemde, Çoooook sıcak..

Koynunda uyut onu. Hopa’ya giderken Zigana Dağları'na bakan gözlerinle bak ona. Şampiyon Trabzonspor diye bağıran dudaklarınla öp onu. Söyle ona: “Memedim, 22 yıl oldu şampiyon olamadık. ama şampiyonluk için uşaklar hala çok uğraşıyor”

Bir de Kazım...

Trabzon maçını izleyenler arasında Trabzon 100-0 yenilse bile televizyona en yakın oturan, en çok çay içen, en çok bağıran ve lakabı Kama Yılmaz olan birini görürsen bil ki o da benim babamdır. Senin gibi onu da kanser aldı bizden. Bir bayram sabahı Memedi de yanına alıp benim için babama bir kez sarılır mısın ve söyler misin ona: “Yılmaz Amca oğlun evlendi. 20 gün önce de kızı oldu.ve kızına senin doğduğun köyün adı “Alona” yı vermişler. Babası Alona’nın kulağına ezan okuduktan sonra “Şampiyon Trabzon” diye seslenmiş”.demeyi de unutma emi....

Memede sıkı sarıl. O daha çok küçüktür. Söz. Şampiyonluk kupasını alınca bir senin bir de Memedin mezarına getireceğiz. Değil 22 yıl, bin yıl beklesek dahi...

“Gene geldi yaz ayi. oy yüreğum yanayi bir ay doğdu kırandan Kazım güneş açayi”

Yazan : Yavuz Saltık