Turizme birşeyler oluyor

Bu yıl turizm sezonu diğer yılların aksine karamsar duygularla başladı. Bakanlık dışında tüm turizm sektörü iyi bir yıl olmayacağının farkında. Hatta bazı yöreler Körfez Savası yıllarını bile mumla aradıklarını açıkça belirtiyorlar.
1980'li yılların basında yalnızca 40bin'lerle ifade edilebilen ülkemizdeki yatak şayisi buğun Bakanlık verilerine göre 600bin civarında. Tabii bu yatak şayisi Bakanlıkça verilen İsletme belgelerine göre,h halbuki belgesiz ye da Bakanlık denetimine tabi olmadan çalışan tesisler göz önüne alındığında bu rakam (bana göre) 1 milyonun altında değil.
Yine 1980 lif yılların basında yıllık 1,5-2 milyon civarındaki turist şayisi gectigimiz yılda 21milyon'a ulaşmış durumda.
Ve bir de kişi bası turizm gelirimiz var ki -sağlıklı bir gelir saptaması olduğuna kesinlikle inemiyorum- nedense artan turist şayisi oranında düşmekte.Gene de 1980 lif yılların 10 kati demek yanlış olmaz.
Zaten turist şayisi ve kişi bası harcamalarının sağlıklı belirlendiğini söylemek mümkün değil.Girişler gümrük kapılarından alınıyor,harcamalar da hiç tatmin edici olmayan yöntemlerle saptanıyor.

Seyahat Acentelerimiz ise 400'lerden 4000'lere varan bir artış göstermiş. Otelcilere nazaran kanuna dayalı olarak örgütlenmişler ve hakli olarak da sektörde sözü geçer konuma gelmişler, yeterli mi? Tartışılır. Zira onlar da birkaç büyük Tur operatörünün gölgesinden dışarı çıkamıyorlar. Palyatif, ye da kişisel (sektörde en geçerli olan) basarılar dışında ülke turizmine yon verecek, damga vuracak ve de dinginliği, surdurulebilirligi sağlayacak tedbirlere imza atacak güce erişebilmiş değiller.

Otelciler bambaşka bir alem. Uluslararası Otelciler ve Restoranlar Birliği’nin ülkemizde henüz muadili yok! (IHRA)

Yasayla oluşturulmuş TURSAB'in karsısında otelciler yasasız ve bölük pörçük durumdalar. Yasayla bütünleşip bir araya gelmek isteseler de karsılarına bu sefer Odalar Birliği gibi turizmi kendi bünyesinde küçücük bir nokta olarak gören ve turizmcilerin özgürce hareket etmesini, gelişmesini istemeyen; bugüne kadar da üyelerine ne verdiği belli olmayan bir kurum çıkıyor. Bir de buna çoğunluk otel sahiplerinin, turizmi ikinci ye da uçuncu is kolu olarak seçip, Odalar Birliğine esas işkolları dolayısı ile göbekten bağlı olduklarını eklerseniz, otelciliğimizin resmi ortaya daha net çıkacaktır.

Burada daha acık olmak gerekirse, otelcilik sektöründe gerçek otelcilik yapanların şayisi maalesef mevcut yatak sayımızın onda biri kadar. İktidarlara yakınlıklarına göre sevgili isadamlarimizin çoğu, yazlık yerine, teşvik ve de tahsislerle otel sahibi oldular. Bu otellerde hem ailece tatillerini geçiriyorlar, hem misafirlerini ağırlıyorlar, hem de para kazanıyorlar. Kazanamadıklarını gördüklerinde de hemen kiraya veriyorlar, kime mi; kendileri pazarlama, satış ve otel yönetimi konusundan bihaber oldukları ve böyle de bir mecburiyetleri olmadığı için müşterisi uçakta bekleyen tur operatörlerine.

Sorunlar da böylece başlıyor. Plansız, programsız artan yatak şayisi, yörelerin özelliklerini, ulaşım kriterlerini, kültürel potansiyellerini göz önünde bulundurmadan verilen tahsisler, teşviklerle bugünlere kadar gelindi.
Öylesine tipik ki ANTALYA-ALANYA yolu daha yeni yeni çift şerit haline getirildi, o da tam değil. Herhalde bu hattan daha çok turist girdisi olan bir ikinci yer yoktur ülkemizde. bugüne kadar sorumlu sorumsuz ne kadar yönetici varsa hepsine sormak lazım. Halbuki yalnızca yaz sezonunda 2 bilemediniz 2 bucuk ay dolan(Gönlüm 12 ay dolu olmasından yana) Çeşme’ye otoyol yaklaşık 12-13 yıl evvel yapıldı.Yeterci iktidarlar istesin!

DEVAM EDECEK....