Türk mahallesi kuzuları hoo...

Mizah,  zeka'nın   zekatıdır diye öğrendik önce. Hayatın içinde varolan, insanı güldürürken düşündüren, içinde tür'ü,  tarz'ı barındırmayan  tipi tekniği olmayan saf doğallık. 

Türk Edebiyatında Mizah; Tanzimat döneminde Peyami Safa, Ömer Seyfettin, Yusuf Ziya Ortaç, Orhan Seyfi Orhon gibi mizah yazarlarını okuduk sevdik, örnek aldık.

Cumhuriyetle birlikte Türk mizahının  yeni bir kimlik kazandığı, yeni dönem mizah yazarlarının geçmişi eleştiren yeni dönemi savunan bir tutum benimsediği, çok partili dönemle birlikte konu ve kapsam bakımından büyük zenginlik kazandığı malum.

Aziz Nesin, Sabahattin Ali, Rıfat Ilgaz, Orhan Kemal, Bedii Faik, Haldun Taner, Muzaffer İzgü, Çetin Altan gibi yazarlar bu dönemin en önemli isimleridir.

Ünlü ustalardan Rıfat Ilgaz;    " Mizah diye bir bir yazı türü yoktur. Yazı türü romandır, öyküdür, köşe yazılarıdır, anılardır. Mektup bile bir yazı türüdür de, mizah bir yazı türü değildir. Tür olsaydı, tekniği olurdu. İnsanın yaradılışında bu özellik varsa mizahta başarılı olabilir" der.

Bilmem anlatabildim mi?

Türk malı hooo  !

Türk mahallesi kuzuları meee !

Anlayana sivri sinek saz anlamayana davul zurna az.

Resim; Komedi dizisinden alıntılı...

Gülriz Yiğit