Zalimin Çiftliği’nden Ayrıntılar…

Para hırsının, en masumu bile acımasız bir zalime dönüştürebileceğini Güllü’nün seyir defterinde çok net görmeye başladık! Muzaffer Bey’in koltuğuna oturduktan sonra iyice zalimleşen Güllü, diziyi de ‘Hanımın Çiftliği’ olmaktan çıkarıp ‘Zalimin Çiftliği’ne çevirdi.

Kulak tırmalayan tekdüze sesiyle, sağa sola emirler yağdıran Güllü, hesap nedir bilmeden fabrikayla ilgili kararlar almayı da ihmal etmiyor. Muzaffer Bey’in ölümüyle cazibesini kaybeden dizi, baştan sona gereksiz ve saçma sahnelerle dolmaya başladı. Davasından vazgeçmeyen Ramazan’ı zincirleyen Güllü, zorla adam alıkoyma suçu işliyor; Kimsenin çıtı çıkmıyor. Zincirlenmiş Ramazan’a, Gülizar’ın bir elinde ekmek diğerinde çayla dil dökmesi, komedinin son perdesi. Gidip ihbar edeceklerine durmadan yemek getirip, yedirmeye uğraşıyorlar. Birbirine benzer sahnelerle yürütülmeye çalışılan dizideki olaylar, sanki kölelerin ülkesinde geçiyor!

Kuzuların yanında bağlı tutulan Ramazan’a karşı, çiftliktekiler ‘kuzuların sessizliğini’ oynamayı sürdürürken, Güllü de ‘Bu sömürü düzeninde siyasete girmemek saflık olur’ diyerek particilik oynamaya karar veriyor. ‘Yemek değil, hakkımı istiyorum’ diyen Ramazan’ın ağıldaki komedisi sürerken Pakize’nin de aklına, Güllü’yü Kemal’e karşı doldurmak geliyor. Ondan aldığı gazla, Kemal’in yolunu kesen Güllü’nün ev için yaptığı muhabbet, anlamsız sahnelerin başında. Her şeyden haberi olan Hanım’ın, Halide’yle Kemal’in nereye yerleştiğini bilmemesi oldukça mantıksız. Yıllardır, defalarca davet düzenleyen Gülizar’a bıçak ağzının hangi yöne bakması gerektiğini öğretmeye kalkması da öyle! Güllü’yü güçlü göstermek uğruna komik ayrıntılar. Ayrıca dizi, partiyi de kolluk güçlerini de aşağılıyor. Misal, Kabak Hafız’ın ihbarını hiçe sayıp, çiftliği aramayan komutan gibi. Yoksa ülkede işler böyle mi yürüyor? Kemal’e tüfeğini doğrultan Güllü, eski aşkına zalimin zulmünü gösterirken, reklamlarla zulmedilen izleyici de boş sahnelerden bitap düşüyor. Aman dikkat!

Anibal Güleroğlu