Türkiye İçin

Eğitim, aklı başında hemen herkesin üzerinde ortak bir paydada birleşeceği üzere bir milleti muasır medeniyetler seviyesine taşıyacak en önemli araçlardan birisidir.

İnsan kaynaklarının doğru değerlendirilmesi, üretimin doğru planlanması, tüketimin ve doğal kaynakların doğru değerlendirilerek, ülke insanları dünyanın en müreffeh insanları olmasalar da kendi ayaklarının üzerinde durabilir ve başka ülkelerle olası mücadelelerinde, kendilerinde hem gerekli mücadele gücü ve moralinin yanı sıra birlik beraberlik pekişir, gelişir ve gururla (kibirle karıştırılmasın) dünya denkleminde etkisiz eleman olmak veya değersizlik hissi yaşamak yerine daha saygı uyandırabilir.

Bir ülkede herkesin kendi yeteneklerine göre yetiştirilmesi şüphesiz kişileri mutlu eder. Adalet ise her şeyde olduğu gibi sınırları kesin olarak belirlerse, halk hakka razı olur ve şeriatın kestiği parmak acımaz der, hakkına razı olur. Her işte olduğu gibi her iş ve işleyişi adalet düzenler ve her bina adalet temelinde yükselir. Temel sağlam olur ise bina sağlam olur. Sağlam bina ise asırlara meydan okuyabilirken, aynı zamanda sağlam bir kurumsal yapının inşa ettiği düzenler de her ne kadar ideal olmasalar da daha uzun ömürlü olabilirler.

Kaynaklar sınırlı insanların ihtiyaçları sınırsız olabilir,  bu sınırsız ihtiyaçlar zorla ya da yoklukla baskılanır, ya da eğitimle kişilik kazandırılan bireyler tüketim ekonomisinden üretim ekonomisine geçirilmek amacıyla çetin bir mücadeleye hazırlanırlar. Gerek nefs terbiyesi gerekse kişilik oluşumunda eğitim yerine baskılanma veyahut zorunluluk olması belli bir süre balonu şişirdikten sonra en zayıf noktadan bir patlamaya neden olur. Gerçekte patlamaya da engel olacak şey yine eğitimdir. Eğitim adalet temelinde ülkenin, toplumun gerçek sigortasıdır.