Turtle

Koca bir yaşamı sırtlamak, sürüklemek beraberinde tüm acı-tatlı anılarını, hatta hayata inat ağır aksak lakin huzurla akmak yol boyunca, kaçımızın gösterebileceği hünerdir? Minnacık inşa ettiği kalesiyle su akarlarından, incecik süzülen yağmur misali, yola ilişik akarken, yaradışılını sualsiz sorgusuz kabul etmiş, bırakmıştı kendini gelişine hayatın.

Acelesizce ve sakin yaşadığı ömrü son damlasına kadar sindirmiş olarak kapatmak gözlerini dünyaya, sade bir kabuk altında korunmak tehlikelerden ve belki de ezilmek altında, hatta son nefesini vermek onu daha fazla taşıyacak takatı kalmadığından, ironik bir son olacak.

Oda oda değil, tek bir odada, odaya yapışık, şahsi karakutusunda yaşayıp, evim değiği çatı eriyip yükseldiğinde arşa, çıplak kalacak belki de ömründe ilk defa, fakat ilk o gün tadacak gerçek özgürlüğü.