Tut ellerimden

Deniz masmavi bu sabah

yemyeşil çimenlerle örtünmüş sahil

palmiyelerse yol boyunca sıralanmış

el sallıyorlar bana

ağır adımlarla yürüyorum bilinmeyen bir yöne

gel birlikte yürüyelim

ve birlikte yudumlayalım çayımızı

güneş parıldayarak ve

neden yalnızsın dercesine gülümsüyor bana

duyuyor musun sesimi

görebiliyor musun beni

dokunabiliyor musun yüreğime

alabiliyor musun kokumu

belki düşerim bir yerde

ve kalkamam bir daha

nolur tut ellerimden

tut benim

kollarınla sarıp sarmala beni

ve bırakma bir daha ölünceye dek