Tutsak hayat

Her gün şiir yazmak
Azizenin elindeki
Hıyar turşusu gibi.
Ve hayatı dinlemek
Teneke trampet.
Bir yanda kahrolan kalp,
Öbür yanda ebedi zengin.
Yıkılan ağaçların
Altında kalmış melekler,
Ağaçların kökü gökyüzüne vurmuş.
Sudan korkan haydutun gölgesi,
Bir öğlen vaktinde hortlamış.
Bir rüzgar esintisinde
Kar gibi hayaller eriyerek kayboluyor.
Sırların anahtarını bulan
Çilingir çok uzakta.
Şimdi imdat sesleriyle son buluyor akşam,
Düşünme! Bir yerlerde ağlıyor hayat,
Tutsak edilmekten utanarak.