Tutunamayan

Bencil ruhunda çatlayan aynalar

Kırıkda olsa gösteriyor yüzünü

Canına susamış aşk hiç korkusu yok

Sinsi hüzünler peşinde yakalar sa süründürecek.!

Öğrenilmiş yanlışların peynir ekmek tadında

Süre sefasını, büyümeyi bırak

Çocuk gülüşlerin kalsın yüzünde

Ruhuna yakışmasada ukalaca, arsızca

Biriktir hayatını...

Sonbaharla topla bütün hasatını

Kaçıp gitmeden, kırılmadan

Sağlam kalabilen varsa yüreğinde

Benim diyebildiklerine ver hayatını

Unut zamanı...

Kırık düşlerine inat

Aç yaşama kollarını

Yürek haddini bilmez ki

Vakti geldimi düşer yollara

Hiç bir şey kesemez önünü

Köle olsan bu kadar bağlanmaz kolun

Anlarsın...

Her şeyi göze alan bu yüreğin varken,

Daha çok sürgünlerde gezer bu ömrün...

CKR/2010