Uçuğum vatana, millete hayırlı uğurlu olsun!

Dün sabah, yataktan kalkmakla kalkmamak arasında gidip gelirken, dudağımda çok hafif bir sızı hissettim. 

Elimi dudağımın üzerine şöyle bir götürünce, devasa bir dehşete düştüm! Üst dudağımın üstünde, bir büyük!, bir yavru! boy uçuk çıkmıştı. 

Eeee... kolay mı? Sen tam 3 hafta, sabah 8'den öğleden sonra 4'e işine koştur; sonra 5'ten gece 10'a kadar gece kursuna katıl; gece11'den 2'ye kadar yaz, çiz, oku; sabahın 6'sında kalk yeni güne hazırlan... Yetmezmiş gibi evi taşı... Her gün yeni bir blog yazacağım diye düşün, dur!... 

Kolay kolay strese girmeyen, stres eşiği çok yükseklerde olan bana bile, bu kadar tempo çok geldi. Yüksek oldu doğrusu!... 

Olsun canım! İnsanoğlu öyle bir varlıktır kiiii, zorlandıkça artar katlanma kapasitesi; her şarta dayanabilme marifeti... 

Sizin de dudağınızı uçuklatmadan yazımı burada keseyim bari!... Daha hafta yeni başladı. Dün biiiir, bu gün ikiiii!...