- Kategori
- Şiir
Ufka değin

Ormanda yaprakların çağrışımı derinden
Ki... Bir bulutun ansızın düşmesi yere
Düşün üç beş hatta sonsuza değin
Güneşin doğudan batışını yeniden.
.
Hafif ürpertiler çapraşık kuvvetli kin
Hint vazoda haykırışı tutsak bir göğsün canice
İçli flüt sesinde kıvrılan hercaide
Yana batan gemiyle kaybolan son gövdesin.
.
Ruhlara ansızın saplanır o hançer
Yorgun bir kelebek yumuşaklığında
Nedensiz değildir uçuşan bu can
Binlerce örümcek kan emer ağlarında.
.
Koşmada bir pişmanlık yığını topraksı
Arşa kadar ürperiş, korku içinde
Bu hayat, bu evren tüm kararmış taş
Kaybolan bir ufkun tutkusu peşinde...