Ülkem çok üşüyor...

Bugün üşüdüm.

akşamı, zor ettim.

Güvercinlere baktım önce.

İçlerinden birine, ya da hepsine,

bugün erken,

gidiyorum dedim.

İçimde bir kıpırtı,

bir kıpırtı, bir kıpırtı..

zira, bir yerlerde

yazmaya gidiyorum.

**********

Kuşlarım, canım kuşlarım

çok kıskanacak çokkk.

Ve, Eminönü’nün,

tarihinden de eski.

bir mezar taşıyım.

Te..be, İstanbul’un göbeğinde.

Naif fısıltılarımı,

coşkularım ve isyanlarımı,

kendim duyuyordum hep.

Sonra da,

güvercin yemlerine karıştırıyor,

atıyordum.

Harf harf, kelime kelime.

Kuşlar da onları,

hep hava da yutuveriyorlardı.

Sonraa, kuşların bile,

tedirgin olduğunu hissettim.

Sonraa, Atatürk’ün bile,

tedirgin olduğunu hissettim.

Ve, Tanrı’nın bile,

tedirgin olduğunu hissettim.

İşte bugün, asıl bu nedenlerle,

çok üşüdüm.

**********

Bu ülkenin kara kışında ve Eminönü' nde,

hep baldırı çıplaklar üşür.

bir o yana, bir bu yana,

kuşlar misali uçuşurlar.

Çünki ,

çoğunluğun ruhları da çıplaktır.

Sizler de, bilirmisiniz ?

çıplak insanlar hep üşürler.

Ya siz,

hiç üşüdünüz mü..? hemde ruhunuzla birlikte.?

**********

Ülkem, ahh ülkem...

O kadar çıplak ki artık,

O kadar ruhsuz ki artık,

Mizah' tan da öte..!