Ülkemdeki demokrasi

Kahvede bir ülke bir arada vatanı kurtarıyor. Birisi haberlerdeki bir haberden dolayı iç işleri bakanına verip veriştiriyor. Bir başkası gazetede gördüğü bir haberin başlığından hemen cözümü bulup, beceriksiz siyasilere verip veriştiriyor. Biri " yeter ya gürültünüzden oyun oynayamıyoruz "diyor. O anda biri "Kaynanasından bir bilezik" diye bağırıyor. Okey atmış keyfi yerinde masa bir şakırtıya boğuluyor. Okey atan memleket kurtarmanın zamanı geldiğini düşünerek. " Vallahi ben olsam kızılayın göbeğinde iki kişiyi sallandırırım, bak bu ülke nasıl düzelir" diyor.

Kendi kendime soruyorum. Bu insanlar kime oy verir? aileleri kime oy verir. Tahsil durumları ne? İş durumları ne? Birde ne göreyim. Kahvede Türkiyem oturmuş vatan kurtarıyor. işli, işsiz, emekli, çalışan, tüccar, memur, esnaf zaman zamanda kadınlarımız. Aşağıdan bak türkiye, yukarıdan bak belirli yöre ağırlıklı da olsa Türkiye. Genelliklede kim iktidada ise en fazla eşeltirilende o siyasiler. Diyorum ki tamam bu sefer bu iktidar baraj da boğulacak. Ama bir türlü kime oy vereceklerini anlamak mümkün değil. Al birini, vur ötekine hepsi eleştirliyor. Seçim sonuçlarının açıklandığı gün konuşmaların seyri değişiyor. Genellikle en çok oyu alan en çok eleştirdikleri siyasi partilere oy verdiklerini itiraf ediyorlar. Vede birkaç ay bekle gör politikası ile geçiyor. Sonra artarak süren eleştiriler.

Sonra soruyorum kendi kendime. Yahu bu insanları anlamanın bir yolu yokmu? Var olmasına varda ben bulamıyorum. Halkı, Ringte dayak yiyen boksöre benzetiyorum. Hani " Bu sefer nakavt edeceksin, sana fiske bile vuramadı" diyor ya. Sonra halk dayanamıyor " Ağzı burnu kan içinde gözler kapanmış. Antranörüne "Bana fiske vuramadığını söylüyorsun ama, beni bir döven var kim o " diyor ya. İşte bizim halkımızın antranörleri, yani siyasiler Hep bizi kurtaracaklarından dem vururken, Fiske bile vurulmadığını söylerken. Bizler yoksulluk sınırında bir ücret almayada razı binlerle işsizi, Irkcılık yapanların vatanperver olarak görüldüğü bir toplum. Köşeyi dönmenin nasıl yapıldığına bakılmadan akıllılık olduğunun söylendiği bir toplum. Bizi birileri isteyerek sürü haline getiriyor.

Kahve köşelerinde ülke kurtarmak serbest. Nede olsa onlar sonunda kendilerine oy verir. Ama Bu ülkenin kütüphanelerinde konuşmak, tartışmak şöyle dursun selamlaşmak bile yasak. Bu siyasiler vallahi çok akıllı. Bilmezlermi ki okuyan insanı gütmek kolay değildir. Okuyan insanın konuşması tehlikelidir. Bu ülkede kahve köşelerinde vatanı kurtarabilirsin. Ama asla Kütüphanede, yani okuduklarını tartışmak yasak.Konuuşamazsın. Konuşursan ne mi olur? Fazla birşey olmaz . Ya vatan haini damgasını yersin. Ya da ülkeni terk edersin. Bunlarda olmazsa vatanı kurtardığını sanan bir tetikçinin kurşunlarına hedef olursun. Seçmek serbest. Ülkemizde demokrasi vardır. İsteyen istediğini yapmakta serbest.