Umut

Umut: insanların olmasını bekledikleri şey için kendilerini kandırması. Zamanında değeri bilmeyip, kaybettikten sonra dönüşünü bekleyiş sürecidir ya da temeli sağlam atılmamış aklınıza gelebilcek her şeyin ayakta kalması yönündeki çaresizliği saklama halidir. Atılmayan adımlara pişmanlık duyarken yer aramaktır adım atmaya.

Kemirgendir umut. İnsanı kaldıramıyacağı fikirlere sürükler. Uyanıkken boş kabuslar, uykuda da pembeymiş gibi gelen rüyar gördürür.

Kötülüktür umut. Kişinin kendine olan güvenini eriten canavardır. Boşa zaman harcamadır.

Kalabalıktır umut. Yaratıcılığa yer ayıran beyni öldürür yer kaplar orda. Umut yok olmadıkça yeni dünyalar kurulacak hayatlar sağlıksızdır ve ilerde umut doğurmaya yöneliktir; gereksizliktir umut.

Bilinçsizliktir umut. Değeri bilinmeyen hayatı bi o kadar daha zindan eder. Dünyanın adını kahpeye çıkarır.

Platonikliğin simgesidir. Karşılık bulmayı beklemek için ardına saklanılmış duvardır; hep üstüne yıkılır.

"Umut en son kötülüktür. Çünkü işkenceyi uzatır." der Nietzsche ve daha bir çok tanımıda tek bir başlıkta toplar...