Umut

Geride kalanlar ve geride kal(a)mayanlar arasında,

Küçük, sevimsiz bir veda bu.

Çoğu bilindik cümleler, temenniler.

Kelimeler öyle bir anlamsızlaşıyor ki,

Sanki kimse konuşmuyor da,

Duygusal bir filmin son sahnesi bir müzik eşliğinde yayınlanıyor.

Sanki bilindik bütün vedalardan farklı bir veda bu.

Ağlamak yok, gülmeli ve umutlu görünmeli.

Bekleyenler ve arkasına bakmayanlar arasındaki uzun yol,

Koca bir umut.

Arkasına bakmaması gerekenler.

Önüne bakmayı alışkanlık edinip,

Dönüş yoluna ‘umut’ adını verenler.

Adı konul(a)mamış bir veda bu,

Ne kadar kelime tüketilse de,

Hep biraz eksik kalmış bir tanım,

Mısraları sanki atlayarak okunmuş bir şiir,

İçine bolca umut doldurulmuş bir bavulla,

Ardına bakmadan çıkılan bir yolculuğun hikayesi.

Oysa ne bekleyişler gizliydi o okunmamış mısralarda.

Geride kalanlar ve geride kal(a)mayanlar.

Ve dönüş yolu.

Ve birkaç belki ile başlayan cümle.

Sabır.

Umut.

Hep umut.

28.06.2010 13:58 / Manisa

Yorumlarınız için teşekkürler.

Artık herhangi bir sayfaya baktığımda daha net bir görüntü oluşuyor. Her yazıda 'sen'i görüyo..