- Kategori
- Gündelik Yaşam
Umutlarımız olmalı.
UMUTLARIMIZ OLMALI...
İnsanların umutları olmalı her zaman. Rüyalarına saklanıp, geceleri yıldızlar gibi parlamalı. Gündüzleri, güneş kadar sıcak ve aydınlık olmalı…
Umutları insanın yüreğini ısıtmalı, kimi zaman bir bardak çay , kimi zaman da bir kaşık çorba tadında…
İnsanın umutları; buram buram tütmeli yüreğinde. Sıcacık ekmek buharı ya da kavrulmuş kahve kokusunda…
İnsan, umutlarının ardı sıra koşup gitmeli yılların ötesine. Kumsaldan açık denizlere doğru yol almalı umutlarının peşinde. Kimi zaman martı kanatlarında uçmalı umutlarıyla beraber. Ve sürüklenmeli pembe mavi bulutların kucağında…
İnsanın umutları da, su gibi hava gibi yaşama sebebi olmalı. Ve insanın umutları sevgiyle beslenmeli.
Hayata sıkı sıkı bağlanmalı insan, umutlarıyla. Bir umudun gücü; en kalınından zincir halkası olmalı yaşamın...
Ve umudun da rengi olmalı; Yağmurdan sonra doğan güneşle ortaya çıkan gök kuşağı misali... Sesi olmalı, kulaklardan silinmeyen melodilere eş...
İnsanın umutları; yediveren güllerini kıskandırmalı. Kardelenler gibi en zor mevsimde açmalı...Ve insan umutlarıyla yaşamalı...