Umutlarımızı yarınlara bıraktık

Umutlarımızı yarınlara bıraktık.

Bugünü de yaşayamaz olduk.

Geçmişe sıkıntılarımızı, iyi kötü günlerimizi bıraktık.

Ama her şey yarım kaldı. O da, bende yarım kaldık. Bir olayı beceremedik.

İlişki bitince her şey yarım kaldı aslında. Sevinçlerde yarım kaldı, hüzünlerde.

Önceleri her şey güzeldi. Arada dinlenen bir şarkı, bizi mutlu ediyordu. Duygularımızda bu şarkılar gibi uçuyordu ilk başlarda.

Bıçak kemiğe dayanınca, anladık ki, her şey bir zaman sonra başa dönüyordu. O şarkılar da, hep birbirinin aynıydı, duygularda, insanlarda aynıydı. Değişen bir şey yoktu.

Evet her şey aynı. İlişkilerin başlangıcında, yeni alınmış elbiseleri olan, bayramlık sevinçlerini yaşayan çocuklar gibi mutlu oluruz. İşte bu “benim aradığım kişi”deriz. Çevreyi görmeyiz, kim ne derse desin duymayız.

Ama bir zaman sonra her şey başa döner. Bu durum, eski bayramların, çocuksu mutluluklarda kalması gibi bir şeydir.

İlişkilerde sanki mutluluk oyunu oynanır. İki taraf bir zaman sonra, ters giden tarafları, sorunları görse de önceleri sabreder sesini çıkarmaz. Bu şekilde zamanın bir kısmı geçer gider. Bunlar hep yaşanır. Zaman su gibi akıp geçer, aylar, yıllar birbirini kovalar. Geçen zaman, sorunları örterse, evlilik olur. Yok eğer geçen zaman, açılan yaraların kapanmasına izin vermiyorsa, ayrılık gözükür. İlaç olur umuduyla çevreden, gidişat hakkında bir şeyler sorulur. Ama herkes olayı iyileştireceğine, daha da kötüleşmesi için, var olan yaranın gangrene dönüşmesi için yani ayrılık olması için elinden geleni yapar.

Tekrar düşündüğün zaman, “her şeye rağmen, bir zaman sonra sıkıntılar aşılabilinirdi. Enstrümanın tellerindeki akord gibi düzelebilirdi birşeyler”şeklinde düşünceler gelebilir insanın aklına.

Evet, "hayaller gerçekleşebilirdi. Yeniden yazabilirdik eski yenik düşmüş tarihleri. Her acımızı sevince dönüştürecek anları yakalayabilirdik el ele birlikte. Ama denemedik."dersin.

Ama düşünmekle bir şey olmuyor. Yenilgiyi kabül ettik. En iyisinin bu olacağını düşündük. Hem dönüş yoktur sonların başlangıcına.

Yeni yolculuklar için her zaman herkesin bir bileti vardır. Başka bir yerde, başka bir zamanda, başka biriyle yeniden bir ilişki başlar. Hayatımızın insanını buluncaya kadar, hayat bu şekilde yine de devam eder.