Un kurabiyesi

 Dalgın dalgın yolunun üzerindeki yeni açılan börekçinin kapısından girdi.

- Aşk acısına iyi gelecek bir tatlınız var mı? dedi.

Dukkanin sahibi olsa gerek, ayağa kalktı gülerek biraz da huzunlu bir ses tonuyla,

- Hay! Allah! Bol çikolatalı bir şey olmalı, sizi ancak o keser. Bu arada çok şekersiniz.’ dedi.

-Zaten onu da bu şekerliğimle tavladım dedi kadın.

Gulduler karşılıklı. Beş dakika bilemedin on dakikaya koca bir aşk sığdırıp, tatlı olarak da un kurabiyesinde karar kılıp ayrıldı kadın.

Bugün belki onu görebilirim umuduyla öyle bekledim. Oradan geçeceği saati tam olarak bilmesem de tahminlerimi tutturabiliyorum.  Uzaktan cismini göremesem de en azından kendimi göstersem yeter’ dedim aylardır usanmadan beni dinleyen arkadaşıma. ‘Bunca acı içindeyken nasıl oluyor da hem gulup hem guldurebiliyorsun’ dedi kahkahayla.  İnan ben de bilmiyorum. Onu göremesem bile görebileceğim umudu beni mutlu kılıyor dedim.  Nasıl bir insani zorla sevemiyorsak, sevdiğimiz birini de kendimizi ne kadar unutmaya zorlarsak zorlayalım, hep seviyoruz.  Onunla olmam için ne kadar zorlamıştı halbuki. Her yolu denemiştim peşimi bıraksın diye. İlk buluşmalarımız misal nasıl can sıkıcıydı benim için. Hatta pes edip gitsin diye en az uç saat kapıda bekletmiştim.

Ne tuhaf! Şimdi ben onu bekliyorum.


Vel hasılı kelam Nilo’cum bu sevgiyi Allah koydu yüreğime. O'ndan başkası da alamaz geri.


Diliyorum bir gün çıkıp gelir. Yüreğimde açtığı yaraları dindirir. Gelmese de olur. Gelse tabi iyi olur da! (gülüşmeler) Hep bekliyorum yine de. Sokağın köşesinde arabasını göreceğim gunu. O da benim gibi, onunla yureklerimizin deli gibi attığı yerlerde benimle midir?

Kim bilir?

Her şeye rağmen yine de mutluyum. Hasreti dayanılmaz ama...


Mutluyum. Onsuz ne kadar mutlu olabilirsem. Hep mutlu olsun. Bensiz ne kadar mutlu olabilirse.


Bir de Allah onu sevdiklerinden ayırmasın.

Anlarsın ya! :))

 

 

Melike Celik