Aşk bahçesine yolum düştü geçenlerde
Baktım, o eski güzelliğin
Yeller esiyordu yerinde...
Yaylım ateşine tutmuşlardı doğayı
Kökünü kazımak istercesine...
Apartmanlarla doldurmuşlardı sağını solunu
Mezar taşı gibi...
Gönül çiçeği güllerin
Külleri bile kalmamıştı geride
Kayıplara karışmışlardı
Kuşlar kelebekler arılar...
Hayal kırıklığı kaydırdı ayağımı
Düştüm kör, sağır bir kuyuya
Kurtulamadım tutsak olmaktan
Yozluğa duygusuzluğa...
Erhan Tığlı