Uykusuz

Hadi, kimyasını bozalım bedenimizin. Adresi olmasın kulladığımız kelimelerin...

Gece terk edersen bu kenti, gün doğduğunda kaç kişi arayacak seni. Kaç beden hisseder yokluğunu, kelimelerin kaç kompozisyon hayatında noktayı koydu. Hadi kabul et hep yalnızdın, adımı bilmesende yalnızlığını bir tek benimle paylaştın. Belki de bu yüzden sevişirken ağlardın...

Hadi, kimyasını bozalım bedenimizin. Adresi olmasın kullandığımız kelimelerin...

Biraz siyah biraz beyazsın bu gece. Köle kadınların yüzleri saklı güneşten bronzlaşmış teninde. Bileklerinde kelepçe izleri, hangi kum saatinde saklı hikayeni kaleme alan ömür kelebekleri. Neyse, sonuçta sevişmek için geldin. Söz veriyorum ağlamadan gitmeyeceksin...