Uyudun uyanamadın olacak.

Kim bilir nerede, nasıl, kaç yaşında?  Uyudun uyanamadın olacak
Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında?

Bazen ne kadar kolay uyuyup uyanmamak (çok acı da olsa) ve beklenmeyen bir anda
ve henüz yaşamın baharındayken. Sözcükler yetersiz kalır zamansız ve aniden gidişlerin acısında. İsyanlar bastırmaz acıyı.
*
Bazen de aniden uyanıkken yaşamın ikinci baharında.
Adam karısına hoşça kal der evden çıkar bir iki basamak iner ve yığılır kalır. Ona ilk yardımı evden beraber çıktığı kızı yapar. (ne zor bir sınavdır aslında bir hekim için)
Yapar da sonuç; iyi ki ben yanındaymışım denilse de kurtarılamaz.
Her zaman olmasa da böyle kolay da olabiliyor bir kaç dakika içinde kaçınılmaz sona ulaşmak. Kader demek biraz azaltır vakitsiz gidenin acısını.
*
Ama her zaman böyle mi?
Ufacık bir hastane odasında kaçınılmaz sonu beklemek, bazen çırılçıplak, bazen de iyice bollaşmış yatak giysileri içerinde.
Hadi bak bakabilirsen o çakır gözlere.
Nedenini bulamaz kaçırırsın gözlerini.

*
Ölüm ve yaşam arasındaki o çizgiyi çok net bir biçimde gördüğüm akşamüstü
susmak ve beklemekti tek yapabildiğim, ağlamaklı olsam da.
Sonra bir oraya bir buraya savrulmuş ruhum ve cevapsız kalan nedenlerimle
denize poyraza koşuyorum yıllar öncesinde yaptığım gibi.
Neden bu kadar zor ?
Ne poyrazdan bir cevap alıyorum ne de dalgalardan.
İliklerime kadar üşüyorum.
Ardından martıların çığlıklarını duyuyorum “kader” diyorlar.
*
Ekim 2011 / Kurşun