- Kategori
- Şiir
Uyuyordum, suçüstü yakalalandım.
Duygularımın, kronolojisi vardı.
önce planlanmış bir yalnızlığım vardı.
içimde, binbir yaşanmamış şahane aşkların
özlemleri, masum hikayeleriyle.
örtülü göndermeler vardı, tevafuk denilen.
hem tuzaktı. hem masumiyetin, ümidi.
ruhumda teroristler vardı.
onlar, yaralarımı hatırlatan bekçiler,
kabuklarımın kurcalayıcısıydılar.
çok şey anlattılar, soyundular.
şimdi çıplaktılar.
çıplaklık, en büyük suçtu.
korkuydu, yenilmekti aynı zamanda.
ve çıplaklığı, telaşlı bir ihtiyaç.
örtünmek isteyen bir utançtı.
saldırganlığı, samimiyetiydi.
tek arzusu; sevilmekti, manaydı.
ancak kendisi zayıftı, yorgun düşmüştü.
teslimiyeti, karanlık bir tedirginlikti.
bu sebeple, kendi ipini kendi çekmişti.
fakat;
kendisi bir hayaldi, kurtarılamadı.
sahtekarlıkla suçlandı, saygı görmedi.
böylece, kimse ağlamadı.
arşivlere bir yenisi eklendi.