Uzaklardayım şimdi çok uzaklarda

Geceyle beraber büyümüş hüzünlerim, sığmaz olmuşlar benliğimin içine. Düşlediğim özgürlüğü kısıtlamış, set germişler insafsızca. 

Düşkünlüğüm sevgiye, sevginin erişilmezliğine. Uzaklardayım şimdi! Uzaklardayım. Yaşamdan, sunduğu güzelliklerden, zevklerinden. Beraberim sensizliğin ücra köşelerinin tenhalığı ile. 

Düşüncelerimi almışım askıya, sevinçlerimi de yitirmişim karanlık ırmağın kuytu sularında. 

Hüznümle bütünleşen, ışıklarını bulutların ardına saklayan gecenin sessizliğinde; Hayallerim, kara rüzgârın kovduğu hayaletlere dönüşmüşler. 

Bir tutkuymuş AŞK, sabun köpüğü gibi elimden uçuveren. Aşka giden yolun bilinmezlikleri kördüğüm. Çözemiyorsam. 

Ne çare? 

Yaşlar dökülmüşler, gözlerimden tane tane o bilinmezliğe. Ağlamış olmak! 

Ne fayda? 

Hayatın çökük yollarında kaybolmuşsa, sensiz yüreğim. Hala taşıyorsa ümitsizliği biçare! 

Geceler hüzün yüklü! 

UZAKLARDAYIM ŞİMDİ! ÇOK UZAKLARDA. 

Ayşen Arslangiray Kura