Uzakta olmak

Uzakta olmak, aynı güneşin, aynı bulutun altında farklı diyarlarda olmak, söylenemeyen sözlerin ardında, çiğ damlası gibi yaprağın ucunda kalmak... Yüreğinden kopan bir kaç kelimenin dilin ucunda kalıpta... Sahibine söyleyememek..

Ağlayıpta için için gülümsemenin zorluğunu öğrenmek. İnanmalımı insan söz söyleyene? Ne demeli, ne etmeli, kalmalımı verdiği sözün adımında yoksa yürümelimi... Bilememek, ne uçmasını başarabilmek, ne de nefesini tutup dalabilmek, korkaklık bu yaaa cesaretsizlik bu baka, baka ....

hayata karşı ırmağın kenarında durmak gibi bir şey, hayat akıyorda akıyor..

hani bir adım atsan ne olur sanki gelse gerisi....

amma üzülürsün amma sevinirsin o bilinmez zaten..

denemenin türkçe'de karşılığı, tecrübe, taslak durumunda olma...

eee biz hala taslak bile değiliz.... ne olacak şimdi, , akıllanamıyoruz'da.

aaahhh akılsız başım, çeker yükünü ayaklarım misali çeker yüreğim.

söylenememiş her sözün, cevap verilememişliğin yükünüde çeker,

nasılda yılgınım bugün, nasılda bitkin..

aylardan kasım, yarım kaldı sol yanım,

diyor şarkı…..