- Kategori
- Felsefe
Uzun Bir Yolculuğun Yansız Yankısı
seyrediyorum...
Ne zamandır seyrediyorum bilmiyorum.
Sadece seyrettiğimi biliyorum.
Sanki, uzun bir yolculuğun yansız yankısı gibi…
Sanki, kendi kendime oynadığım ama dışarıdan seyrettiğim kalabalık bir oyun gibi…
Sanki, düşün içinde gerçek gerçeğin içinde düş gibi…
Gördüm ki ;
Arayanlar ve zannedenler var hem de :
Sözü seste…
Sesi dilde…
Görmeyi gözde…
Duymayı kulakta…
Dokunmayı tende…
Gülümsemeyi dudakta…
Ağlamayı gözyaşında…
Erkekliği güçte…
Kadınlığı nazda işvede…
Analığı çocuk doğurmakta…
Babalığı sperm vermekte…
Namusu bacak arasında…
Sevgiyi başka canda…
Aşkı karşı cinste…
Sevişmeyi bedenlerin birleşmesinde…
Uzağı mesafede…
Yakını nefeste…
Kavuşmayı sarılmakta…
Ayrılmayı yan yana olmamakta…
Uçmayı kanat çırpmakta…
Öğrenmeyi okulda…
Çocukluğu yaş azlığında…
Yetişkinliği yaş katlamakta…
Barışı savaşta…
Savaşı cephede…
Yarayı bedende…
Yalnızlığı tek başınalıkta…
Rüyayı uykuda…
Uykuyu gözleri kapamakta…
Yaşamı doğumla ölüm arasında…
Ölümü nefes alıp vermemekte…
Tanrıyı kendi dışında…
Cenneti cehennemi başka bir dünyada…
Kıyameti başka anda…
Yansımayı aynada…
Yanılmayı hatada…
Biri ikide…
Beni hep bende arayanlar…
Ve
Zannedenler…
Sevtap Özkahraman
(Bodrum 05 / 2009 )