Uzun yaşamanın sırrı: Acele etme, hızlı ol!

Sabah işe yetişeceğiz.

Öğle arasında bir an önce yemek yiyebilmek için sıra kapacağız.

Akşam eve yetişeceğiz.

Faturaların tarihi geçmeden ödenmesi gerek.

Birilerine derdimizi anlatırken hızlı hızlı konuşmalıyız. Vakit nakittir.

İşler çabucak bitmeli.

Evin kapısını, aracın kapısını kilitlerken bir aksaklık olursa bir gerinme ve yavaş yavaş sinirlenme.

Işıkta beklerken sarı yanar yanmaz öndeki araç ilerlemiyor diye kornaya aralıksız basmak.

Yazı yazarken, kitap okurken bir an önce bitmesini istemek.

Daha neler neler...

Hayatımız hızlanmakla birlikte, bedenimizi aceleci bir hortum sarmakta ve bir o yana bir bu yana savurmakta. Hızlı olacağız, zamanı iyi kullanacağız derken bir öğün yemeği 10 dakikada mideye indirebiliyoruz. İnanılır gibi değil. Güya hızlı davranıyoruz, günümüz şartlarına uyum sağlıyoruz. Zaman tutun bir tas çorbayı kaç kişi 10 dakikada yavaş yavaş içebilecek. Kim dayanabilecek.

Aceleci olmak, hızlı olmak. İkisi de birbirinden çok farklı. Aceleci olmanın içerisinde insan sağlığına zararlı herşey var. Stres, asabiyet, gerginlik, sabırsızlık... Daha neler sayarsan var. Ömrümüzü tüketiyor.

Aceleciyim...

Hızlıyım...

Siz kendinize hangisini en yakın görüyorsunuz?