Vakit

Yarınlar uzak bana,
Şimdi ise en yakın.
Yarında sen,
Şimdi de ise ben varım.
Gündüzler geceye karıştı çoktan,
Gitme vakti yakın.
Nereye kimle nasıl bilinmez,
Bilinmezliklerin kuytu köşelerinde,
Issız sokaklarında,
Çarpık bacaklarım ritim tutamaz halde,
Yürümekle can çekişir,
Sensiz ıssız sokaklarda.
Bir gece lambası aydınlatıverir yüzüme düşen karanlığı,
Aydınlığın içinde yine sen beliriverirsin,
Tüm karanlığa inat.
Çıkmaz bir sokak karşılar beni,
Duvarlarında seni anlatan şiirler kaplı.
İçimdeki duvarlarla bütünleşir,
Sessizliğe bürünmüş tiryaki sözlerim.
Sözler sen der,
Ben ise gece.
Karanlığa aydınlık bakan gözlerim,
Gündüzü gece görür.
Karamsarlığım sensizlik,
Aydınlığım ise…
Sensizliğimi anlıyorsun,
Güneş batmak bilmez,
Gece ise gündüzün peşinde.
Ben yine umutsuz sevdalar peşinde,
Mısralar kovalar vaziyetteyim.
Bir sevginin sevgisizlik içinde sevgi arayışını anlatmaktayım.
Anlamlandıramadığım duyguların hüzünlerini dolduruyorum yine,
Boş kağıt notlarının köşe başlarında.
Ha geldi ha gelecek,
Ha sevdi ha sevecek derken bakarsın yalnızlığın yanında,
Seninle sen baş başa,
Bir kadeh doldurmuş,
İçinde bin bir derdi içmekte…