Van Gogh olabilir miyim?

İçimde bir tükenmişlik var. Birşeyleri yapamama, bir yerlere yetişememe telaşı ve kızgınlığı var. Resim yapmak istiyorum ben. Renklerin dansıyla ortaya dökülen eşsiz bir dünya... Karakalem yapamam mesela... En çok yağlı boya tabloları severim.

Fakat son yıllarda dikkatimi çeken en önemli nokta renklerin çok canlı kullanılması. Son gittiğim bir kaç sergide farkettim. Çizimler çok güzel fakat tablo resmen göz alıyor. Bakarken rahatsız oluyorum. Gözümü yoruyor. Sanki renkler ciyak ciyak bağırıyor. O kadar keskin renkler kullanılmış ki, mesela yerdeki en küçük taşlar bile çizilip canlı renklerle belirtilmiş. Oysaki karşıdan baktığımız bir yolda küçüçük bir taş bu kadar dikkatimizi çekmez. Belki de yeni bir tekniktir bilemiyorum.

Resim güzel olmalıdır bence. Bakan kişiye farklı dünyaların kapısını açabilmelidir. Ben en çok Van Gogh'un resimlerini severdim.Fırça darbeleri çok hoşuma giderdi. Picasso, Salvador Dali aklıma ilk gelenler.

Uzun bir zaman oldu sergilere gitmeyeli. En son gittiğim arkadaş ''Böyle tablonun karşısında durup da uzun uzun niye bakarlara anlamıyorum'' demişti. Hiçbir açıklama yapmadım. Sanata karşı insanlar neden bu kadar duyarsızlaştılar ben de bunu anlamıyorum. Artık insanlara bu tarz açıklamalar yapmaktan yoruldum. O yüzden hiç sesimi çıkarmadım.

Artık eski fırçalarımı, tuvallerimi ve boyalarımı çıkarmanın vakti geldi. Nerede olduklarını bile bilmiyorum. En iyisi gidip yenilerini almak. Tuvallerin içine dalmak, uzun uzun resim yapmak istiyorum.