Varamam sılaya kalırım annem

Kalırım Annem

Gurbete de çıkalı yıllar oldu
Şu kara gözlerimde kanla doldu
Domurcuk güllerim sarardı soldu
Varamam sılaya kalırım annem

*****

Uçar gurbet kuşu niye yorulmaz
Kardeş diye gelip kimse sarılmaz
İyi söze hiç bir evlat darılmaz
Varamam sılaya kalırım annem

*****

Ararsam seni nerede bulurum
Eğlenirde gurbet elde kalırım
Yufka ekmeğine kurban olurum
Varamam sılaya kalırım annem

*****

Mehmedim sözümde yerini bulmaz
Açılmış güllerim sararıp solmaz
Ölüm gurbet ilde mezara konmaz
Varamam sılaya kalırım annem

Ankara, 29 Nisan 2009

Mehmet TURAN

Şiirin Yazılış Öyküsü:

1980 öncesinin Ankara’ sı, çirkinleşen siyaset, sağ sol gruplara bölünmüş gençlik, sendikalar ve meslek kuruluşları , boykot edilen okullar, işyerleri, fabrikalar, sokak kavgaları, kurtarılmış sokaklar, mahalleler, seken kurşunlar, ölüm, kan, kin….

Şiir, 1980 öncesi böylesi bir karamsar havada yazılmıştır. Şiiri yazan üniversitede okumaya çalışan, yemek içmek gibi zorunlu ihtiyaçlarını dahi karşılamayan parasız, pulsuz ölüm korkusu ile Ankara sokaklarında dolaşan 20’ li yaşlarında bir genç…

Bu gencin o günlerde iki defa uğradığı tek bir yer var. O yer, Gençlik Parkının karşısında İller Bankası’nın girişinin yan sokağında ve yanı başında bulunan Ankara Müftülüğü’ nün alt katındaki aşevidir.