Varlıkta onura ihtiyaç duymayız; onur kaybettiğimizde kaybettiklerimizin yerine koyduğumuz şeydir

Her şeye sahip olsak onurumuz olmazdı; ama zaten her şeye hiçbir zaman sahip olamayız, yani onur el mecbur.

Bu yüzden fakirin onuru daha fazladır; çünkü başka şeyi yoktur.

İnsanlar onura çok önem verirler; çünkü her şeylerini kaybettikleri zaman onurlarıyla ayakta kalabileceklerini düşünürler.

Ben Kerim Korkut onura fazla değer vermem; çünkü kaybettikten sonra mücadele edip kaybettiklerimi tekrar geri kazanmak için değil kaybetmemek için mücadele etmeyi seçerim. Bu nedenle onur yenilmeyi sevenlerin hastalığıdır. Onurlu insanlar kaybetmezler; çünkü kaybedecek şeyleri yoktur.

Normalde varlığını sürdürmek için onura ihtiyaç yoktur; varsındır, yaşarsın. Lakin hep kaybeden onurlular yüzünden sen de kaybedersin.

Tipik onurlu davranışı: Kaybedince kafasına sıkar. Ay çok üzüldüm! Tekrar başla! Sen kaybedemez misin? Hâşâ Tanrı’nın oğlu musun? Benim hayatım hep kayıp. Ama şükür istediğim yerdeyim. Bir yerde olmam gerekmiyor ki zaten. Yaşıyorum işte. Onur benim neyime, hiç işim olmaz! Merak edenlere söyleyeyim, onursuzum! Kaybedince kafama sıkacakmışım, aptaldım herhalde!

Dikkat edin hep onurlular kaybeder, her şeylerini hem de, hatta onurlarını da… Emin olun bugün zaten çoğu yaşamıyor, mezardakilerin çoğunun adı Onur. Ve biz evrenin akıllıları onlar sayesinde yaşıyoruz; sırtlarında taşıyorlar bizi.