Vatan için mesai saatinde öleceksin!

Şengül ve Handan. Mekke'de yıkılan binanın altında şehit olan kalpleri ay yıldızlı iki Türk hemşiresi. Devlet onlara Hac bölgesinde vazife verdi. Vazife kutsaldı. Düşüneyim, istemem olmazdı. Vatan , Yurt Bayrağının sallandığı her yerdi. Düşünmeden gittiler ay yıldızlı yürekleriyle göreve , yaşasın diye ülkemin vatandaşları.

İçinde oldukları bina yıkıldı. Öldüler, ayrıldılar sevdiklerinden. Arkalarında bir dürü gözü yaşlı, yaralı yürek bırakarak. Sevecekler, sevileceklerdi. Birileri adlarını yazacaktı kavak ağacına, kalp içine alarak. Olmadı. Kader elimizde olmayan şeylerdi.

Hiç ,hazine arazisine ev yapmayı akıllarından geçirmediler. Devlet bankasından kredi alıp hortumlamayı düşünmediler. Soymadılar, soydurmadılar Devleti. Gecenin kör karanlığında, sabahın şafağında ellerinde iğneleri şırıngalarI hasta beklediler hasta yatağında.

Onlar Mekke'de öldü. Mesai saati değildi geride kalanlarına birşey ödemeyecekler. Mesai saatinde ölmeyi akıl edemediler. Onları yetiştiren anaları babaları elleri böğürlerinde diyecekler ki'' Vatan Sağolsun.''

Vatan Şengül'le Handan'la sağ.

Bilmeyenler bilsin. Vatan için mesai saatinde öleceksin!

Hayat zamanda iz bırakmaz, Bir boşluğa düşersin bir boşluktan, Birikip yeniden sıçramak için, elde var Hüzün. Atilla İlhan.