Vazgeçme

Sonra "vazgeçmeliyim" diyorum.  Nasıl olsa'larla başlayan cümleler kuruyorum. Önümde duran engelin "kendim" olduğunu bilmek ne kadar acı. Bildiğim halde değiştirebilmek adına bir şey yapmama izin vermemek. Bu döngüde kendimde kalabilmek için sürekli hesap sormak. "Kimsin sen? İstediğin şey ne? Seni mutlu edecek şey... Sorular içerisinde kaybolmak ve düşmenin sıcaklığıyla dizinin acısını anlayamayan çocuğun farkında olmadığı anki şaşkınlığı içinde, birşeylerin değişmesini beklemek. Sürekli birilerini beklemek. Zamanın geçmesini beklemek.

(Ki bu sırada zaman geçmekte ve o beklediğimiz kişiler kendilerine yepyeni hayatlar kurmaktadır. Sonra düşen çocukların dizlerindeki yaralar soğumakta ve acıları daha bi yakıcı sızlamalar, sızlanmalar eşliğinde kendini kanıtlama çabasına girmektedir. Kabuk tutanlar da olduğu gibi, kimi sabırsız küçükler iki de bir yarayı kaşımakta kabuğunu kaldırıp kanatmaktadır. Sadece sabretmek gerekir oysa. Birazcık beklemek ve zaman vermek yaraya. Sonuçta o da kendi mücedelesini vermektedir. Dokular birleşmektedir. Hücreler yenilenmektedir. Hayat devam etmektedir.)

Ve benim küçük sabırsız, arsız yüreğim. Şimdi sana her ne dersem biliyorum ki beni susturmak için nice mantık oyunlarına gireceksin. Alt edebilmek için ne ince detaylar sunup, savunmalar gerçekleştireceksin. Haklı olmanın gururunu yaşamak adına soyunduğun bu savaşta, bilmeni istediğim tek bir şey var. Hadi vazgeç inadından da dinle beni. "Savaşmaya değil yaşamaya geldin bu dünyaya. Ve kazandığın tüm haklı zaferlerin sadece kendine karşı." Gel de teslim ol artık kendine. Cephanen ömrün, ve elinde ne kadarı kaldı bihabersin. İndirelim artık kalkanlarımızı. Kaşlarımızı çatmadan bakalım yeni doğacak olan güne. Ve atalım artık cebimizde sakladığımız yara kabuklarını. Affedelim kim varsa geçmişimizde arkamızı döndüğümüz. Kapatalım hesaplarımızı. Omuzunda hissettiğin ve seni sımsıkı tutan eller, senden başkasına ait değil. Hadi kaldır kafanı ve bak gözlerimin içine. Yüzleş benimle. İhtiyacın olan tek şey kendinsin. Yüzleş ve gör kendini gözbebeklerinin içinde. Bu defa kendin için denemekten vazgeçme!