- Kategori
- İlişkiler
Ve ben yüreğime dönmüyorum artık

ve ben yüreğime dönmüyorum artık
aynalardan kaçıyorum, yansımalardan
uzaklardayım
kendimden, ailemden, herkesden
dağların ardında bir taşın ucunda oturuyorum.
ayaklarımı denize sokuyorum
aynı 10 yaşımdaki gibi
dağların ardındaki sahilde koşuyorum
yorulana dek nefesim kesilene dek
bir çöp bulup kumsala yazıyorum yazılarımı artık
bazen 2 çöp adam çiziyorum el ele ve bir ev, bir çiçek, bir güneş
bu kadar basit değilmiydi aslında
karmaşalara kaoslara boğdurulan denklem buydu aslında
dalgalar gelip bir bir silip duruyor yazılanları çizilenleri
ne üzülüyorum ne kızıyorum
ve ben kendime dönmüyorum artık
dağların ardında bir koyda yaşıyorum
sol tarafıma dönüp bakıyorum koca bir dağ görüyorum
koskoca bir dağ sanki kırgınlıkların toplamı
sağ tarafımda ise deniz, engin deniz ayaklarımı ıslatıyor
sanki gözyaşlarım sanki deniz, kafam karışıyor
ve ben dönmüyorum artık.
koca dağların ardında, denizin yanında
uçurtma bile uçurmuyorum artık
uçurupta ipini koparalı çok oldu umutlarımın
sırtımı dağlara dayayıp ayaklarımı denize sokup gökyüzünü izliyorum şimdilerde
ve ben yüreğime dönmüyorum artık