Velev ki poşu siyasi simgedir

“Velev ki türban siyasi simgedir”  demedi mi Başbakanımız? Dedi…hodri meydan yaptı, türban üzerine yıllarca yapılan eleştirilerin önünü birinci elden kesmiş oldu.

Kılık kıyafet özgürlüğü ise söz konusu olan, “Velev ki poşu siyasi simgedir” diyemedi kimse ilk ağızdan.  

Yazık oldu Cihan Kırmızıgül’e,. Adalet 11 yıla mahkuma etti onu, gencecik yaşında, en verimli döneminde.  

Mahkeme kararı diyor ki “örgüt üyesi olmamakla birlikte PKK’ya yardım etmek, patlayıcı madde bulundurmak ve mala zarar vermek suçlarından toplam…”

Delil ne?  Poşu…tek delil bu. Yani adalet diyor ki “Poşu takmak siyasi simgedir, takılamaz”.    

Türban da siyasi simge değil miydi? O zaman bütün türban takanlar İslami terör örgütlerine yardım mı etmiş oluyorlar?  

Ya da sokakta elinde tespihle gezen, başına beyaz takke takan, parka postal giymiş otobüs bekleyen, yakasına bozkurt rozeti takan…aklınıza ne gelirse siyasi simge olarak, şimdi tüm bunları kullananlar terör örgütlerine yardım mı etmiş oluyorlar? Suçun delili olarak değerlendirilebilir mi tüm bu simgeler?

Adalet bu topraklarda yaşayan herkes için aynı olmayalı çok zaman geçti, ya da hiç olmadı ki.

Ne akla, ne izana sığıyor…poşu takan bir genç 11 yıla mahkum oluyor! Manisalı gençlere, taş atan çocuklara verilen cezalar gibi, 13 yaşındaki çocuğa tecavüz edenleri aklama gibi,  akla, izana ve de en önemlisi vicdana sığmayan kararlar.

“Biz adam olmayız” dedirtiyor her gün, yeniden, yeniden, yıllardır.

Bir ölçüsü yok mu bu adalet denilen terazinin? Suç ve ceza için şaşmaz bir ölçü yok mudur bu topraklarda?

Adaletin mihenk taşı orantısız olunca, hayatlar da en zayıf yerinden çıtır çıtır kırılıyor…vicdanlarımız sızlıyor ama ne çare!  

İnsanlık unufak oluyor, umutlar yok oluyor, karanlığa teslim oluyoruz gün be gün!