Vuslata dair

Bir deli rüzgâr eser akşam vakti denizlerden
alır başını gider uzayan sularda bir tekne
şimdi ben nasılım, şimdi ben nerdeyim, şimdi ben
En uzun yalnızlıkların ortasında viraneyim.
Oralarda bir yerde büyür yalnızlığım alabildiğine..
Al mavilerini git , GİT(ME)…
Bilinmez nerdedir öteki ben, hangi ben gerçek,
Bildiğim odur ki , insan mutsuzsa değişecek.
Neredeydik, nerdeyiz şimdi?
Sanki sonu hiç bitmeyecek arayışlardayız
ansızın gülümseyecek bakışlardayız.
Şimdi gülümse ki ; ÖYLESİNE SENİ BEN GİBİ TAMAMLA… (CYLN)