XY açılımı (Hepimiz aşığız)

ayın sürüldüğü
yıldızarın söndürüldüğü
tabutların küçüldüğü manidar bi zamandı
kadınların zorla örtüldüğü...

sen bi çığla bembeyaz düşünce yüreğime
çok sevdim aşk denen körlüğü
kentin ışıklarını kısıp her gece
sen bende kendini öpüyordun ya boşver
dudaklarım öpücük çöplüğü...

kendi yaralarımdan yarattığım
ağrı-dağımın eteklerinde
darmadağındım
en çok da seni kaybediyordum her gece...
sonra ruhumun dünyevi kaosları içinde
cebinden düşen gülümselerden izini buluyordum...
mezeli masal(l)arda armağanımdın...

boşver...
aşk işte...

mazbatası tek nüsha yürekte
bi başına severken bi başına ölmekte dahil...
bi ben biliyorum, bi de ellerin...
ki ellerin hep marifetliydi zaten
terim avuçlarında ser-sefil
sense kendi yaralarını okşuyordun tenimde
hava’dan bu yana çetrefil..

şimdi seni anlatırken aşk-ı geçmiş zaman oluyor ya
bi aşk geçmiyor, bi de bu sünepe yanlızlık...
felek kör ol, batacaksan bat dünya diyorum da
benim ki enteresan bi sol-u-canlık
şimdi geliyorum desen,
vallaha ölürüm yoluna...

sen durma bu arada
doldur saki
bu ateş sönmeyecek gibi
dayanalım votka buza...
kayan yıldız sandığımız
tuz buz gökyaşlarıymış
dilekler hep boşa...

sen duyuyorsan yine de gel ama
şaşırt feleği hepimiz hastayız...
aşka aşısız
biz burada bütün çocuklar
ardından yastayız...

bi yanı cennet
bi yanı cinnet bi meydanda
kalbimiz avuçlarımızda
çırılçıplak savaşıyoruz...
birileri bunu sızlamadan kahraman oluyor;
jopuyla, gazıyla, suyuyla...
biz hem ölüyor, hem destan yazıyoruz
böyle de garip bi dünya...

aklım karışık bugünlerde
ortam da karışık...
alayı sahtekar karşımızda, alayı yılışık
sen yine de gelmeyi düşün ama...
istersen ben gelip alayım
hem daha centilmen olur
aşk için daha bi şık...


sayko