Ya İstiklal, Ya İhtilal!...

Kısmette ihtilallerin kucağında doğmak da varmış.

Belkide bu yüzdendir devrilen hükümetler görmeye alışkın olmam.

Ülkemin insanları da tıpkı benim gibi;

Yadırgamazlar atıp - tutan ve hamuduyla yutan siyasetçileri.

Benim ne devrik cümlelerim,

Ne de devrilmiş yanım vardır.

Paçamdan tutan itler de oldu.

Hiç birinden kaçmadım.

Sıvışmadım.

Arkamdan yerle bir edilen binayı, beş dakika erken terkettiğim için, hala hayattayım.

Siyasete dair, ne kadar olgunlaşmamış düşüncem varsa; daha o gün infaz edildi.

Hoşt...

Köpek dedim.

Hoşt.

İşte o zaman

Mahallenin delisiyle birlikte yürü dedim kendime.

Yürü.

O günden beri,

Benim siyasi düşüncelerim bütün siyasetçilere rest çeker.

Çünkü;

Nazım Hikmet'i de, Necip Fazıl'ı da bir sevdim.

Son günlerde ergenekon masalları anlatılıyor bizlere..

Hem artık,

Çocuklar ellerindeki taşlarla dokuz taş da oynamıyor!

Bir görseler

Alınlarının tam ortasında

Tüm şehitlerin adları yazıyor.

Oysa onlar;

Kimse bilmez,

Kimse görmez,

Kimse duymaz,

Sanıyorlar!

Arsızlar!

Bu milletin öfkesi var ya!

Yakındır!

Bütün devrimlerle birlikte,

Üzerinize devrilir inşallah!

<ımg alt="" src="http://img152.imageshack.us/img152/7717/siir10157yaprak6jf.gif" border="0">Melekler Yüreğinizden Öpsün<ımg alt="" src="http://img152.imageshack.us/img152/7717/siir10157yaprak6jf.gif" border="0">

Sabiha Rana