Yaban ellerdeki tatil hallerim ...

Tatil için Homelink (www.homelinkturkey.com/) sayesinde geldiğimiz yaban ellerdeki 12. günümüzde, tam anlamiyla limonata gibi bir havada, cevredeki turistik kasabalardan Badmünstereifel'i gezdik.

Gözümüzün alamayacagi kadar büyük ormanin koyu gölgeleri arasinda, en hos mavinin ve dans edercesine yer degistiren parcali beyaz bulutlarin altinda esen nemli rüzgarlarla, Antalya günesinin kavurdugu bedenlerimizi serinlettik.

Köln, Düsseldorf, AAchen, Maastricht gibi büyük kentleri de ilgiyle gezdik.

Ama biz bir ülkenin tarihini, kültürünü yansitan kücük kasaba ve köylerde dolasmayi daha cok seviyoruz...
O yüzden kaldigimiz köy civarindaki ilginc, turistik, tarihi yerlesim yerlerini, mümkün oldugunca gezip tanimaktan büyük keyif aliyoruz...
...
Dün aksam üzeri ise kaldigimiz evin yaklasik 500 metre uzagindaki ormanlik alanda ve yesil tarlalarin kenarinda yürüyüs yaptik...

Baktik, dikenli tellerle cevrilmis büyük yesil alanda 3 tane at geziniyor...

Benim hayvanlara olan tutkum bilindigi üzere; cocuklar gibi mutlu, hayranlikla ve sevecenlikle onlarin oldugu tarafa yöneldim...

Ayni esnada bizi gören atlardan birisi, merakla yanimiza yaklasti.

Aman Allahim! At, at degil, at azmani, katana denilen cinsten...

Fakat surat nasil masum, nasil mahzun...

Atla bakisiyoruz(!)

Yanimda ablam, hayvani ürkütmekten cekinerek, öfkeyle bana mirildaniyor;

"Yahu senin su hayvanlarla muhabbetin yetti artik!
( Gecen gün de, yolda sevdigim bir kedi elimi tirmalamisti da...)
Bak bu hayvan da takti sana...
Simdi citten atlayip yanimiza gelirse hapi yuttuk...
Kocaman at, kendini sevdireyim diye ezer gecer bizi alimallah!

BakMA yüZÜne, ilgiLEnME!"

Aramizda 1 metre yüksekliginde dikenli tellerin disinda hicbir engel yok.
Hayvancagiz yeri gögü titreterek, hasmetli bedeniyle yanibasimda, agir alimli beni takip ediyor.
Ben de korkuyorum ama yigitligi elden birakmiyorum (!)

Ablam ata söyleniyor;" Komm nicht! Komm nicht! "

Gözucuyla bakiyorum; bu komut üzerine gariban hayvan, gercekten duruyor, gelmiyor (!)
Bu arada ablamdan yedigim fircanin bini bir para...
"Her gördügün hayvanla iletisim kurmak zorunda misin?" diye...
Bak yine ablalik yapiyor...
Eee..Tanimadigin insanlarla iletisim kurma (hele ecnebilerle asla!), hele sokaktaki hayvanlarla iletisim hiç kurma!

(Illa ki isyan mi edeyim canim? Isyanlardayim iste sonunda!)

Abla dedim de, zaman zaman böyle asabi, otoriter(!) hali bir tarafa, her eve benim abla gibisinden
bir tane gerekli:
Nasil becerikli, nasil eli hizli, nasil is bitirici!
Sabahlari benim keyfim olana kadar kahvalti hazir.
Aksam yemekleri hakeza, servisler mükemmel, hizmette kusur yok...
Üstelik nasil antidepresan bir etkisi var anlatamam: Daima sakin ve olgun halleriyle, tam bir arabulucu, tam bir müsekkin(!)
Ayrica ana dili gibi Almanca ve Ingilizce konusur....
Bir de bülbül sesi var sormayin; aksamlari bana özel (live TSM) musik yapiyor ki, öf yani!
Emekli bir ögretmen ve de bekar diyecegim; her zamanki gibi talipleri üstüme üstüme gelecek...
(Kusura bakmayin, baska kapiya! O, herkesten cok bana lazim:))
 Hele bu aralar enistesiyle bir kafa dengiler sormayin!
Son numaralari:
"Snoopy'nin etinden kavurma mi yapalim, tandir mi yapalim ?" gizli muhabbeti...
Cildirttilar beni !
"Alman evsahiplerini nasil kumpasa getiririz de Snoopy'i afiyetle mideye indiririz?" derdindeler...
"Yok devamli yesil, taze ot yiyormus, yok organik besleniyormus...
Kimbilir eti ne kadar lezzetli olurmus..."
(Ya öyle de vicdansizlar...)
Snoopy'im benim!...
Ben Snoopy'i onlara yedirir miyim, aninda evsahiplerine jurnallerim, hic yolu yok!
...
Gecen hafta Köln gezimiz esnasinda, iki kafadar loto oynadilar.
Nasil olduysa 3 tutturup 20 euro kazaninca sevincten uctular.
Bu hafta yine oynadilar!
Sabahtan beri, lotonun büyük ikramiyesini hayal ediyorlar;
"Yok Eifel Vadisi'ne karsi ev alalim, yok Rur Gölü'nde bir de tekne alalim...
" Kuzey Italya'dan mi ev alsak? Falan filan..."
 Bana sorduklari yok...

( Ben amortiye de tavdım halbuki...)

Biraz önce cekilis yapildi, tiss...Hic sesleri cikmadi!
Sanirim yine büyük ikramiye yerine hava aldilar...
...
Bir de: her ikisi birden sözlesmis gibi, benim internete oturmamla feverana basliyorlar ki...

"Bütün gün sizleydim kardesim, yeter artik beni özgür birakin!" diyorum...
(Dinlemiyorlaaar, beni takmıyorlaaar:)

Ben de onlarin uyumasini bekliyor, azicik yazip, azicik okuyorum ne yapayim:))
...
Bir de su klavyeden cikan gereksiz noktalarla, eksik isaretli harfler olmasa(!)