Yabancılaşma- Bir cins olduk giderek

Arar sorardık eskiden birbirimizi. Kendimiz istediğimiz için. Hatır için, dostluk için, gerektiği için. Öyle gerektiği için öyle davranırdık. İlişikilerimizi belirleyen insani tutumlarımızdı, niyetlerimizdi, beklentilerimizdi. Biz insan olarak kendimiz belirlediğimiz için , özneydik dünyada. İsimlerimizin baş harfi büyük harfle yazılır, ek aldığında üstten virgülle ayrılırdı. Özelliği vardı öznenin ve önemle ayırdedilirdi nesneden. Bizim isimlerimiz özel, nesnelerin ismi cins olurdu.

Bindğimiz arabanın , giydiğimiz ayakkabının markası belirliyor artık kiminle ilişki kuracağımızı. Kiminle arkadaş olmamız gerektiğini belirleyen yediğimiz cikolatının markasıdır artık. Aynı markayı giyenler, yiyenler, binenler birbirleriyle ilişki kuruyor.

Kime gidip geleceğimizi, kiminle oturup kalkacağımızı , neyi ne ile yiyip üzerine ne içeceğimizi kendimiz belirlemiyoruz artık.

Eşya belirliyor bizim ilişkilerimizi. .

Adımızın baş harflerinin büyük yazılması sadece alışkanlıktan ibaret.

Özelliğimiz kalmadı yani. Biz CİNS olduk kısaca.



resim kaynağı:www.maddevemana.com