Yağmura isyan

Dün gece attım kendimi sokağa

Bomboş sokaklarda yürüdüm sessizce

Yağmur vardı yine

Senle oturduğumuz kaldırımda oturdum

Sen varmışsın gibi tuttum elini

Aya baktım, seninde ona baktığın ümidiyle

Belki ayda gözlerinin izini görürüm diye

Ağladım tutamadım kendimi yine

Yağmur çok yağıyordu,

Ama yetmiyordu işte

Söndüremiyordu içimde yanan bu ateşi

Sonra gözyaşlarım eklendi yağmura

Süzüle süzüle aktı gözlerimden

Kaktım ayağa ve haykırdım;

İsyan etme gökyüzü, benim kadar ağlayamazsın…

……………………………….

Ve şimdi sağanak yağış devam etmekte hala gözlerimde

Fırtınalar kopmakta paramparça yüreğimde

Kalbim hep seni özlemekte

Ve GÜNEŞİM,

Gel artık bekletme…